Category Archives: Blog post

De “Root cause” van versnelling

Leave a reply

In eerdere posts heb ik beargumenteerd dat onze maatschappij steeds verder versneld. Versnellen is dan voor bedrijven en organisaties een doel. IT speelt daarin een belangrijke rol omdat het zowel direct kan versnellen, maar ook complexiteit kan verlagen – waardoor men kan versnellen. Dit werkt door op verschillende onderwerpen. Het streven naar een kwaliteitssysteem voor processen heeft in de kern tot doel te kunnen versnellen. In het verlengde daarvan, leidt standaardisatie ook tot versnelling. Waar komt nu toch de behoefte om te versnellen vandaan? Wat is de bron oorzaak – zo je wil – “Root cause” hiervan?

Alles gaat om geld, of toch, of niet?

De meest voor de hand liggende richting om te zoeken is efficiëntie en winst maken. Ik heb met deze gedachtengang lang geworsteld. Leidt winst tot versnelling, of versnelling tot winst? Deze relatie is best complex. Maar de bottom line is dat zonder winst een bedrijf niet kan bestaan, dan staat ze echt stil. Ik geloof echter ook dat wanneer je weet te versnellen je waarschijnlijk meer winst maakt. Want je kan in dezelfde tijd meer producten maken of diensten leveren. Daarnaast, als je investeert in een bedrijf, gaat het meestal om het versnellen van de productie of dienstverlening. Voorbeelden hiervan zijn kortere leveringstijden, of een sneller productieproces dat daardoor de kosten drukt. Het verlagen van kosten heeft weer een positieve invloed op de winstgevendheid van het bedrijf. Dit geldt overigens ook voor complexiteit. Het verlagen van complexiteit versneld de productie of dienstverlening en heeft waarde voor de klanten.

Deze gedachtengang maakt dat ik overtuigd ben dat winst en versnelling (en reductie van complexiteit) elkaar versterken en daarom gerelateerd zijn.

Zure melk

Versnelling speelt op verschillende vlakken een rol in ons leven. Zoals ik eerder al schreef speelt het een rol in “Snel tevreden gesteld” willen worden (“Instant Gratification“). Dit is in veel gevallen positief, maar kent ook zo z’n nadelen. Mij lijkt dat we (uiteindelijk) met de nadelen zullen leren leven. Zo hoor ik dat mensen bezorgd zijn over AI en robots die hun werk overbodig zullen maken. Misschien is dat wel juist goed en komt er behoefte aan andere banen. Of wellicht dat het ons alleen versneld?

Op school werd ons verteld over de eerste stoomtrein die door de weilanden reed tijdens de start van de industriële revolutie. De boeren waren hier boos over want hierdoor zou de melk van de koeien zuur worden. Ik vraag me regelmatig af, wat is mijn "Zure melk"? Welke nadelen zie ik in ontwikkelingen die we ons later zelfs niet meer herinneren? Bovendien, hoe eerder ik "Zure melk" identificeer, hoe  eerder ik weet welke richting de ontwikkeling opgaat. Dus omarm de "Zure melk" zou ik zeggen.

Met andere woorden, ik denk dat we als mensheid onze weg wel vinden, zoals we dat tot nu toe telkens gedaan hebben.

If only we could live a thousand Years..

Dat versnelling (en complexiteit) een economische rol spelen is wel duidelijk, maar waarom willen we als mens dingen sneller. Waarom werk “Instant Gratification” eigenlijk? Wat is de (ultieme) reden hiervoor?

Mijn conclusie is dat het in de kern met de eindigheid van ons leven te maken heeft. Ons leven is beperkt in tijd (en niet gegarandeerd). We zijn ons daar pijnlijk van bewust. Daarom hebben we er belang bij dat we dingen snel krijgen. We willen er niet eindeloos op moeten wachten. Stel dat je 1000 jaar zou kunnen leven, vind je “Vandaag besteld morgen in huis” dan echt nog interessant? De eindigheid van ons leven maakt dat we de tijd die we hebben maximaal willen benutten. Is dat dan niet de kern van onze drang naar versnelling? Of is dat te simpel gesteld? Gaat het ook om de kwaliteit van ons leven? Waarbij ik me dan afvraag in welke mate versnelling (en complexiteit verlaging) daar dan invloed op hebben.

Ik ben heel benieuwd hoe jij als lezen hier over denkt. Ben je het met me eens of zie jij nog andere “Root causes” voor versnelling?

Versnelling & complexiteit, daar is de goudvis weer

Leave a reply

In deze serie blogs over versnelling en complexiteit heb ik vooral geschreven over de voordelen die het ons kan brengen. Waarom zouden we moeten versnellen en hoe doen we dat dan. Vervolgens heb ik ook gekeken naar de consequenties voor de IT consultancy. Maar er zijn niet alleen voordelen, versnellen kost ons ook iets. Wat gaat er verloren en is dat erg? Zijn er eigenlijk redenen om niet te versnellen en welke zijn dat dan?

Rummikub

Een evidente beperking aan versnellen is wat mij betreft persoonlijke aandacht. Het schenken van aandacht aan een ander laat zich niet versnellen, dan verliest het z’n waarde. Het spelen van een potje Rummikub in het bejaardenhuis gaat niet om winnen. Sterker nog, bewoners helpen elkaar en het is gezellig. Natuurlijk kunnen we een robot bouwen die heel goed Rummikub kan spelen, maar daar gaat het nou net niet om. Ga maar na wat er allemaal fout kan gaan als mensen elkaar geen echte aandacht meer geven.

High speed concert

Even zogoed kan je het “Beleven van iets” niet versnellen. Een rondje in de Python in de Efteling kan mij niet lang genoeg duren. Veel bezoekers gaan onmiddellijk voor een tweede keer.

Ook een concert op dubbele snelheid werkt niet. Ten eerste blijft er van de muziek niets over, maar vaak wil je ook dat het concert langer duurt. Daarom is er meestal een toegift. Men komt aan de behoefte van bezoekers tegemoet door het concert iets te verlengen.

Een goede massage wil je ook niet versnellen, dat wil je liefst zo lang mogelijk laten duren.

1000 uur minimaal

Nog een uitzondering. Wanneer je iets wil leren en doorgronden, dan kost dat tijd. Het leren spelen van een instrument bijvoorbeeld, daar is voldoende tijd voor nodig. Er zijn verschillende artikelen online te vinden waarin gesteld wordt dat er minimaal 1000 uur nodig is om een instrument te leren bespelen. Er is zelfs een tabel te vinden waarin aangegeven wordt hoeveel uur een bepaald level oplevert. Per definitie betekent het “Doorgronden van iets” dat je er tijd in steekt, je er focus voor hebt en er aandacht voor hebt.

Volgende patient graag

In onze versnellende maatschappij wordt dan ook steeds sneller aan onze wensen voldaan. Het is een soort van “Instant Gratification“. Ik denk dan aan het “Swipen” op de telefoon, vind ik het niet onmiddellijk leuk, dan swipe ik het weg. Verwacht kan worden dat deze “Instant Gratification” leidt tot een steeds kortere aandacht spanne (Span of Attention). Er zijn dan ook verschillende artikelen geschreven over deze “Span of Attention”. Deze is inmiddels korter dan die van een goudvis zoals op de site van Times te lezen is. Wellicht is dat een te simpele benadering, want we worden natuurlijk bedolven onder informatie en entertainment, dus dat we snel leren filteren is wel logisch.

Toch blijf ik achter met een gevoel dat we ook iets kwijt geraakt zijn. Aandacht spanne is dan ook synoniem met het hebben van focus. Dat zou ik toch niet graag kwijt raken. Stel je voor dat je naar de huisarts gaat en dat hij na een minuut zegt, “Dit heb ik al eens gehoord, volgende patient graag”.

Wat kan er, wat moet er?

Naast de voordelen van versnelling – die ik zeker niet kwijt wil – kleven er dus ook nadelen aan. Je zou dus kunnen stellen, “Zoek de juiste balans”. Maar wat is die dan? Naar mijn idee is het de opgave van moderne bedrijven en organisaties deze balans te zoeken. Het laat zich het beste samenvatten met “Wat kunnen we versnellen, maar wat moeten we vertragen”. Wat mij betreft kan dat door het ene proces te versnellen (te automatiseren of er zelf AI bij te gebruiken) en zodoende ruimte creëren om een ander proces te vertragen. Kan ik bijvoorbeeld 80% van alle support desk vragen middels een AI chatbot beantwoorden, dan maakt ik ruimte om de mensen die daar niet mee uit de voeten kunnen persoonlijk te woord te staan. Hiermee verbeterd de dienstverlening voor iedereen.

Rest mij nog een vraag, waar komt onze behoefte om te versnellen eigenlijk vandaan? In de volgende blog ga ik proberen die (filosofische) vraag te ontleden.

Versnelling en complexiteit, daar draait het om

2 Replies

Snel, sneller, snelst

Bedrijven en organisaties gaan in onze westerse maatschappij steeds sneller. Nergens is dat beter zichtbaar dan in het IT vakgebied. En snelheid is belangrijk, want het houdt de kosten laag en verbetert de concurrentiepositie. Consumenten worden zo eigenlijk verwend met wachttijden die korter worden. We houden dan ook niet van wachten.

Het telkens verder versnellen van organisaties en bedrijven lijkt daarmee een logische keuze en dat is het ook. Er is nooit een bedrijf gestart om productie of diensten te vertragen. Bovendien, versnelling van productie leidt tot lagere kosten, want hoe minder tijd je kwijt bent, hoe lager de kostprijs. Dus ook vanuit een bedrijfseconomisch perspectief is versnelling een goed idee.

Complexiteit

Maar er werkt ook iets tegen de versnelling in. Een tegenkracht, zo je wilt, en dat is complexiteit. Als een situatie complexer wordt, kan je minder snel. Dus versnellen kan je ook door de complexiteit te verlagen. Complexiteit kan je bijvoorbeeld verlagen door te standaardiseren. Als iets standaard is, kan je het sneller leveren en met minder verliezen en dus goedkoper. Een aardig voorbeeld hiervan is Infrastructure as Code. Dit is het bouwen van infrastructuur middels een script (code). Dat bouwt netwerken en systemen volgens jouw recept en specificaties, telkens opnieuw, zo vaak als jij dat wil.

Concert op dubbele snelheid?

Maar moeten we dan alles altijd maar versnellen? Dat is zeker niet zo. Er zijn wel degelijk uitzonderingen. 

In een ziekenhuis of verzorgingshuis kan je de aandacht voor patient en bewoner niet versnellen, daar is juist vertraging nodig om het contact waardevol te maken. Persoonlijke aandacht is echt een belangrijke uitzondering.

Een andere uitzondering is, iets leren. Wanneer je iets wil leren en het echt wilt doorgronden, dan heb je daar aandacht voor nodig, je moet hiervoor vertragen. Je zou kunnen stellen dat alles wat te maken heeft met “Het beleven” tijd vraagt. Je wilt een massage toch niet versnellen? of een concert? Kortom, niet alles laat zich versnellen

Fouten maken mag, mits sneller

Kijk met dit perspectief eens naar kwaliteitssystemen of standaardisatie. Vanuit de automotive weten we dat een fout in processtap 1, tien keer meer inspanning kost om die in stap 2 te fixen. Fouten maken is dus kostbaar. Dubbel eigenlijk, want de inspanning die je daaraan besteed kan je niet gebruiken om (de productie) te versnellen. Je wil fouten daarom zo vroeg mogelijk in het proces identificeren en corrigeren.

Ik denk dan ook dat standaardisatie en (proces) kwaliteit ons direct helpen te versnellen. Ik denk zelfs dat hun bestaansrecht daarin gelegen is. In de IT kunnen we daarom leren van de automotive.

IT gaat snel, IT’ers zijn langzaam

Maar we kunnen zelfs een stap verder gaan. We worden al jaren overspoeld met methoden als ITIL, Prince2, Agile, Scrum en DevOps. Blijkbaar is er telkens iets nieuws nodig om het doel te bereiken. Ik denk dat de rode draad ook hierin versnelling is. Telkens proberen we met nieuwe methodes meer grip te krijgen op IT (projecten) en resultaten. En wat willen we dan bereiken? Waarschijnlijk sneller resultaten bereiken en voorspelbaar worden. Ook hier gaat het dus  om snelheid, want voorspelbaarheid verhoogt de snelheid. Hoe meer grip men op projecten (en de uitkomsten daarvan) heeft, hoe sneller het gaat.

Zoeken naar de balans

Ik denk dat de grote uitdaging van bedrijven en organisaties vandaag de dag is: “Wat kan ik versnellen, maar wat moet ik vertragen?”. Interessant hierbij is dat we met versnelling tijd, ruimte en geld kunnen creëren om andere processen te vertragen. Bijvoorbeeld, als ik het beantwoorden van 80% van alle helpdesk vragen kan automatiseren (chatbots e.d.) dan krijg ik tijd om klanten die dat nodig hebben te woord te staan. Daarmee verbetert mijn dienstverlening en mijn concurrentiepositie.

Een ander mooi voorbeeld hiervan is Coolblue. Het overgrote deel van de verkoop verloopt via de website – lekker snel, maar voor klanten die daaraan behoefte hebben zijn er de Coolblue winkels. Daar krijg je persoonlijke, 1 op 1 , aandacht van een medewerker die je helpt met al je vragen rond de producten die je wil kopen.

Versnelling en complexiteit zijn in mijn ogen bruikbare perspectieven om ons handelen in de IT te begrijpen. Ik zou zelfs willen voorstellen het actief als criterium te gaan gebruiken.