De “Root cause” van versnelling

Leave a reply

In eerdere posts heb ik beargumenteerd dat onze maatschappij steeds verder versneld. Versnellen is dan voor bedrijven en organisaties een doel. IT speelt daarin een belangrijke rol omdat het zowel direct kan versnellen, maar ook complexiteit kan verlagen – waardoor men kan versnellen. Dit werkt door op verschillende onderwerpen. Het streven naar een kwaliteitssysteem voor processen heeft in de kern tot doel te kunnen versnellen. In het verlengde daarvan, leidt standaardisatie ook tot versnelling. Waar komt nu toch de behoefte om te versnellen vandaan? Wat is de bron oorzaak – zo je wil – “Root cause” hiervan?

Alles gaat om geld, of toch, of niet?

De meest voor de hand liggende richting om te zoeken is efficiëntie en winst maken. Ik heb met deze gedachtengang lang geworsteld. Leidt winst tot versnelling, of versnelling tot winst? Deze relatie is best complex. Maar de bottom line is dat zonder winst een bedrijf niet kan bestaan, dan staat ze echt stil. Ik geloof echter ook dat wanneer je weet te versnellen je waarschijnlijk meer winst maakt. Want je kan in dezelfde tijd meer producten maken of diensten leveren. Daarnaast, als je investeert in een bedrijf, gaat het meestal om het versnellen van de productie of dienstverlening. Voorbeelden hiervan zijn kortere leveringstijden, of een sneller productieproces dat daardoor de kosten drukt. Het verlagen van kosten heeft weer een positieve invloed op de winstgevendheid van het bedrijf. Dit geldt overigens ook voor complexiteit. Het verlagen van complexiteit versneld de productie of dienstverlening en heeft waarde voor de klanten.

Deze gedachtengang maakt dat ik overtuigd ben dat winst en versnelling (en reductie van complexiteit) elkaar versterken en daarom gerelateerd zijn.

Zure melk

Versnelling speelt op verschillende vlakken een rol in ons leven. Zoals ik eerder al schreef speelt het een rol in “Snel tevreden gesteld” willen worden (“Instant Gratification“). Dit is in veel gevallen positief, maar kent ook zo z’n nadelen. Mij lijkt dat we (uiteindelijk) met de nadelen zullen leren leven. Zo hoor ik dat mensen bezorgd zijn over AI en robots die hun werk overbodig zullen maken. Misschien is dat wel juist goed en komt er behoefte aan andere banen. Of wellicht dat het ons alleen versneld?

Op school werd ons verteld over de eerste stoomtrein die door de weilanden reed tijdens de start van de industriële revolutie. De boeren waren hier boos over want hierdoor zou de melk van de koeien zuur worden. Ik vraag me regelmatig af, wat is mijn "Zure melk"? Welke nadelen zie ik in ontwikkelingen die we ons later zelfs niet meer herinneren? Bovendien, hoe eerder ik "Zure melk" identificeer, hoe  eerder ik weet welke richting de ontwikkeling opgaat. Dus omarm de "Zure melk" zou ik zeggen.

Met andere woorden, ik denk dat we als mensheid onze weg wel vinden, zoals we dat tot nu toe telkens gedaan hebben.

If only we could live a thousand Years..

Dat versnelling (en complexiteit) een economische rol spelen is wel duidelijk, maar waarom willen we als mens dingen sneller. Waarom werk “Instant Gratification” eigenlijk? Wat is de (ultieme) reden hiervoor?

Mijn conclusie is dat het in de kern met de eindigheid van ons leven te maken heeft. Ons leven is beperkt in tijd (en niet gegarandeerd). We zijn ons daar pijnlijk van bewust. Daarom hebben we er belang bij dat we dingen snel krijgen. We willen er niet eindeloos op moeten wachten. Stel dat je 1000 jaar zou kunnen leven, vind je “Vandaag besteld morgen in huis” dan echt nog interessant? De eindigheid van ons leven maakt dat we de tijd die we hebben maximaal willen benutten. Is dat dan niet de kern van onze drang naar versnelling? Of is dat te simpel gesteld? Gaat het ook om de kwaliteit van ons leven? Waarbij ik me dan afvraag in welke mate versnelling (en complexiteit verlaging) daar dan invloed op hebben.

Ik ben heel benieuwd hoe jij als lezen hier over denkt. Ben je het met me eens of zie jij nog andere “Root causes” voor versnelling?

Versnelling & complexiteit, daar is de goudvis weer

Leave a reply

In deze serie blogs over versnelling en complexiteit heb ik vooral geschreven over de voordelen die het ons kan brengen. Waarom zouden we moeten versnellen en hoe doen we dat dan. Vervolgens heb ik ook gekeken naar de consequenties voor de IT consultancy. Maar er zijn niet alleen voordelen, versnellen kost ons ook iets. Wat gaat er verloren en is dat erg? Zijn er eigenlijk redenen om niet te versnellen en welke zijn dat dan?

Rummikub

Een evidente beperking aan versnellen is wat mij betreft persoonlijke aandacht. Het schenken van aandacht aan een ander laat zich niet versnellen, dan verliest het z’n waarde. Het spelen van een potje Rummikub in het bejaardenhuis gaat niet om winnen. Sterker nog, bewoners helpen elkaar en het is gezellig. Natuurlijk kunnen we een robot bouwen die heel goed Rummikub kan spelen, maar daar gaat het nou net niet om. Ga maar na wat er allemaal fout kan gaan als mensen elkaar geen echte aandacht meer geven.

High speed concert

Even zogoed kan je het “Beleven van iets” niet versnellen. Een rondje in de Python in de Efteling kan mij niet lang genoeg duren. Veel bezoekers gaan onmiddellijk voor een tweede keer.

Ook een concert op dubbele snelheid werkt niet. Ten eerste blijft er van de muziek niets over, maar vaak wil je ook dat het concert langer duurt. Daarom is er meestal een toegift. Men komt aan de behoefte van bezoekers tegemoet door het concert iets te verlengen.

Een goede massage wil je ook niet versnellen, dat wil je liefst zo lang mogelijk laten duren.

1000 uur minimaal

Nog een uitzondering. Wanneer je iets wil leren en doorgronden, dan kost dat tijd. Het leren spelen van een instrument bijvoorbeeld, daar is voldoende tijd voor nodig. Er zijn verschillende artikelen online te vinden waarin gesteld wordt dat er minimaal 1000 uur nodig is om een instrument te leren bespelen. Er is zelfs een tabel te vinden waarin aangegeven wordt hoeveel uur een bepaald level oplevert. Per definitie betekent het “Doorgronden van iets” dat je er tijd in steekt, je er focus voor hebt en er aandacht voor hebt.

Volgende patient graag

In onze versnellende maatschappij wordt dan ook steeds sneller aan onze wensen voldaan. Het is een soort van “Instant Gratification“. Ik denk dan aan het “Swipen” op de telefoon, vind ik het niet onmiddellijk leuk, dan swipe ik het weg. Verwacht kan worden dat deze “Instant Gratification” leidt tot een steeds kortere aandacht spanne (Span of Attention). Er zijn dan ook verschillende artikelen geschreven over deze “Span of Attention”. Deze is inmiddels korter dan die van een goudvis zoals op de site van Times te lezen is. Wellicht is dat een te simpele benadering, want we worden natuurlijk bedolven onder informatie en entertainment, dus dat we snel leren filteren is wel logisch.

Toch blijf ik achter met een gevoel dat we ook iets kwijt geraakt zijn. Aandacht spanne is dan ook synoniem met het hebben van focus. Dat zou ik toch niet graag kwijt raken. Stel je voor dat je naar de huisarts gaat en dat hij na een minuut zegt, “Dit heb ik al eens gehoord, volgende patient graag”.

Wat kan er, wat moet er?

Naast de voordelen van versnelling – die ik zeker niet kwijt wil – kleven er dus ook nadelen aan. Je zou dus kunnen stellen, “Zoek de juiste balans”. Maar wat is die dan? Naar mijn idee is het de opgave van moderne bedrijven en organisaties deze balans te zoeken. Het laat zich het beste samenvatten met “Wat kunnen we versnellen, maar wat moeten we vertragen”. Wat mij betreft kan dat door het ene proces te versnellen (te automatiseren of er zelf AI bij te gebruiken) en zodoende ruimte creëren om een ander proces te vertragen. Kan ik bijvoorbeeld 80% van alle support desk vragen middels een AI chatbot beantwoorden, dan maakt ik ruimte om de mensen die daar niet mee uit de voeten kunnen persoonlijk te woord te staan. Hiermee verbeterd de dienstverlening voor iedereen.

Rest mij nog een vraag, waar komt onze behoefte om te versnellen eigenlijk vandaan? In de volgende blog ga ik proberen die (filosofische) vraag te ontleden.

En hoe nu consultancy versnellen?

Leave a reply

In deze reeks over versnelling en complexiteit heb ik gekeken naar het “waarom” van versnelling & complexiteit en het “hoe” van kunnen versnellen. Wat werkt versnelling tegen (complexiteit) en wanneer is versnellen geen goed idee (persoonlijke aandacht). Verder heb ik belicht waarom proces kwaliteit bestaat (het versnelt ons) en welke rol standaardisatie en cloud hierbij kunnen spelen (dat versneld ons ook, mede door complexiteit te verlagen). Dit keer wil ik graag naar ons als IT professionals kijken. Moeten wij ook versnellen, waarom en hoe doen we dat dan?

Business as usual?

Als ons klanten willen versnellen – en die case is wel gemaakt denk ik – dan is de eerste vraag die IT professionals zich moeten stellen, “Kunnen we onze klanten daarbij helpen”? Mij lijkt dat IT instrumenteel is bij het versnellen van bedrijfs – en productieprocessen. Dus ja, daar kunnen we bij helpen. De producten en diensten die we leveren moeten daarom bovenal in staat zijn om onze klanten te helpen versnellen. Dat is ook vaak zo, denk aan Infrastructure as Code (IAC) waarmee we heel snel netwerken en servers kunnen bouwen. Ook kan je hierbij denken aan geautomatiseerde deployment van changes (CICD). Een klant wil vast geen technologie, dat is namelijk maar een middel, maar die wil iets bereiken, een website draaien bijvoorbeeld. Feitelijk wil men een business vraagstuk oplossen en geen nieuwe introduceren.

Low Code wel zinvol dan?

Naast onze klanten direct versnellen, kunnen we ook de complexiteit verlagen. Zoals ik eerder al betoogde is de gang naar de “Cloud” daar een aardig voorbeeld van. Door standaardisatie zijn we beter instaat te begrijpen wat we doen en kennen we de kwaliteit (en beperkingen) beter. Het is als puzzelen met hapklare brokken. Het gevolg is dat de klant dan kan versnellen.

Ook het gebruik van Low Code kan klanten versnellen, door (wellicht tijdelijk) de focus te leggen op de business en wat minder op technologie. In een later stadium kan dat weer anders worden. Misschien wil een bedrijf na verloop van tijd meer aandacht geven aan de technische implementatie. De juiste keuze helpt je dan te versnellen.

Vertragen levert toch meer uren op?

Als IT consultancy klanten helpt te versnellen, waarom zouden we dan zelf moeten versnellen? Dat lijkt contra intuïtief, want we verdienen ons geld aan uren, dus waarom dan sneller?

Als eerste denk ik dat als we relevant willen blijven en succesvol willen blijven concurreren met onze vakbroeders, we moeten versnellen. Ook lijkt mij dat als we onze klanten willen helpen versnellen – en dezelfde technieken gaan gebruiken – we daardoor zelf ook versnellen. En dat heeft alles te maken met het “Hoe” van het versnellen.

Hoe dan?

Zoals ik eerder betoogde, bestaat een kwaliteitsysteem om de snelheid te verhogen. Willen we IT consultancy versnellen, dan is “One Time Right” wel een goede aanpak. Waarom omarmen we in de IT dan het kwaliteitsdenken niet? Laten we een voorbeeld nemen aan Toyota. Door te standaardiseren kunnen we klanten sneller helpen, met voorspelbare resultaten, tegen voorspelbare kwaliteit en kosten. Naar mijn idee sluit dat aan bij wat klanten nodig hebben en willen.

Waarom heeft Max een pits stop?

Daarom lijkt mij dat we de IT consultancy business kunnen versnellen als we zorgen voor een hogere kwaliteit (certificeringen bijvoorbeeld), professionalisering en verdergaande standaardisatie. Klanten vragen niet meer om een “One off”, maar willen liever “Standaard” tegen een voorspelbare doorlooptijd en prijs. Het her-gebruik van software en standaardisatie middels het gebruik van “Standaard bouwblokken” ligt dan ook voor de hand. Dit is niet nieuw, maar wel heel actueel. Dus waarom heeft Max een pits stop nodig? Om daarna sneller te kunnen gaan!